تلفن: 66435484 | ایمیل : info@rakhshturbine.com
سرمقاله مجله دندانپزشکی استرالیا به قلم سردبیر، پروفسور مارک بارتولد، استاد ممتاز پریودنتیکس
ترجمه دکتر علی کاظمیان
چهل سال است در تهیه و ارائه دورههای بازآموزی دندانپزشکی مشارکت داشتهام. میشود گفت در این سالها تغییراتی را در این دورهها دیدهام، اما یک چیز هیچوقت تغییر نکرده و آن بازاریابی متخصصان خودخوانده، فرصتطلب و بازاری برای دورههای بازآموزی است. شاید ناراحتکنندهترین موضوعات اینها باشند: سامان دادن به دندانپزشکی به مثابه یک کسبوکار تجاری (business) به جای یک حرفه (profession)، ارائه خدمات زیبایی به قیمت عدم تامین خدمات اساسی سلامت، و استفاده از ایمپلنتهای دندانی صرفنظر از اینکه به آنها نیازی هست یا نه.
بیایید به عنوان یک مثال جالب به ایمپلنت بپردازیم. آن روز آگهی یک دوره را میدیدم که یک دندانپزشک عمومی (“متخصص ایمپلنت”) در آن تبلیغ کرده بود که در ازاء چیزی در حدود ۱۸ هزار دلار میتوانید یک دوره تئوری و عملی ایمپلنت دندانی را بگذرانید و در پایان گواهینامه دریافت کنید. دقیقتر که نگاه کردم دریافتم ارائهدهنده دوره یک متخصص خودخوانده است که خودش هم نقش ارزیاب را ایفا میکند (“هیچکس از دوره من رد نخواهد شد”). ظاهرا دوره همه جنبههای ایمپلنت دندان را دربرمیگرفت؛ از دوره تئوری آنلاین تا یک هفته کلاس مهارتهای عملی و نهایتا کار روی بیماران در بالین. متاسفانه هیچ اشارهای به مهمترین و چالشبرانگیزترین مساله امروز در مورد ایمپلنت دندانی نشده بود: یعنی چگونگی مواجهه با ایمپلنتهای شکستخورده و التهاب دور ایمپلنت.
هیچ اشارهای به این نشده بود که حالا که ایمپلنت گذاشتهای چگونه حفظش کنی و نگهداریاش را آموزش دهی و اگر ایمپلنت به مشکل خورد (اتفاقی که کم پیش نمیآید) چه باید بکنی.
دندانپزشکی مدگرا از راه رسیده. چیزی که نقطه مقابل آن دندانپزشکی واقعگراست. ما در دندانپزشکی واقعگرا امور واقعی طبابت دندانپزشکی را یاد میگیریم؛ اینکه طبابت ما بر بیمارانمان و حرفه روزمرهمان در درازمدت چه تاثیری میگذارد. اما چنین دورههایی چقدر ارائه میشوند و، از آن مهمتر، چقدر از آنها استقبال میشود؟ به نظر میرسد ما دورههایی درباره مشکلات عملی و هرروزه دندانپزشکی را از کف میدهیم تا دورههایی داشته باشیم که ممکن است در کوتاهمدت درآمد یا میزان بیمارانمان را افزایش دهد اما کمکی به این نمیکند که بفهمیم وقتی خرابکاری به بار آمد چه باید کرد. میدانم که چنین دورههای واقعگرایانهای در قیاس با دورههای مربوط به آخرین پدیدهها یا مدها کمترجذاب هستند اما مهم و نیازمند توجهاند. آن دورههای مدگرا چنان عرضه میشوند که گویی شما با فلان تکنیک هرگز شکست، درماندگی یا فاجعهای را در طبابتتان تجربه نخواهید کرد اما… روز واقعه شما هم خواهد رسید.
علاوه بر اینها، خیلی از حیطههای دیگر دندانپزشکی هستند که ممکن است پیشپاافتاده، غیرجذاب یا اصلا «نچسب» به نظر برسند. مثلا بوی بد دهان (halitosis) را در نظر بگیرید. طبعا چندان موضوع خوشآبورنگی نیست اما بسیار واقعی است و درصد بالایی از بیماران ما را رنج میدهد. آخرین باری که شما به عنوان بخش روتینی از معاینه دهانی/دندانی بیمارتان برای او ارزیابی دموبازدم انجام دادید کی بود؟ در کشورهای توسعهیافته ۲۵ تا ۴۰ درصد مردم از بوی بد دهان رنج میبرند اما ما دندانپزشکان به عنوان یک حرفه آن را معمولا نادیده میگیریم مگر اینکه یک بیمار مشخصا از ما بخواهد فکری به حال آن بکنیم.
این دندانپزشکی واقعگراست اما به ندرت به آن پرداخته میشود چرا که معمولا پای موضوعات مد روز در میان است. وقتی خواستید در مورد دوره بازآموزی بعدیتان تصمیم بگیرید ببینید آیا این یکی از آن دورههای مد روز است که قرار است ذیل ظاهری مشکوک عرضه شود یا نه، پای در واقعیت دارد و یک مدرس کارآزموده و دغدغهمند آن را ارائه میدهد.
دندانپزشکی مدگرا یا دندانپزشکی واقعگرا؛ انتخاب با شماست اما این تصمیم شما در وضع بیمارانتان فرق زیادی ایجاد خواهد کرد.
آدرس مقاله:https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/adj.12745
منبع : dandane.ir