تلفن: 66435484 | ایمیل : info@rakhshturbine.com
امروزه خیلی راحت میتوان با ایمپلنت، دندانهای شیک و زیبایی داشت، یا یک دست دندان مصنوعی که به طور اختصاصی برای یک بیمار خاص قالب گیری و ساخته شده را در دهان گذاشت. اما در روزهای تاریک قرون وسطای دندانپزشکی، آدمهای پولدار برای پر کردن جای خالی دندانها در دهان خود، از دندان آدمهای دیگر استفاده میکردند تا لبخند زیباتری داشته باشند.
از این دندانهای مصنوعی- واقعی با اسم #دندانهای_واترلو یاد میشود، چون در اغلب اوقات از دهان کشته شدههای میدان نبرد بیرون کشیده میشدند. البته هیچکس دقیقا نمیداند این اسم از کجا آمده و کمی هم نامربوط به نظر میرسد، اما باز هم این واقعیت را پنهان نمیکند که آدمها برای پر کردن دهانشان از دندان دیگران استفاده میکردند.
اندرو اسپایلمن، رییس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه نیویورک میگوید:«این اسم بیربط است چون جنگ واترلو در سال ۱۸۱۵ رخ داد (جنگی که ناپلئون در آن شکست سختی خورد) اما قبل از آن استفاده از دندان انسان رواج داشت.» او میگوید، استفاده از دندانهای واقعی دست کم یک قرن قبل از جنگ واترلو وجود داشته و از زمان انقلاب فرانسه در اواخر قرن هجدهم میلادی، معمولا دندان کشته شدههای میدان جنگ را درمیآوردند تا از آنها دندان مصنوعی بسازند.
البته پر کردن جای دندان کشیده شده به دوران باستان برمیگردد که از استخوان یا دندان حیوانات بهره میبردند، روندی که با آمدن دندانپزشکی مدرن تغییر کرد. با این حال، باز هم استفاده از دندان مصنوعی فقط یک عمل زیبایی بود تا حالت صورت و دهان فرد بهتر شود و به درد جویدن نمیخورد. این کار هم به طور گسترده در بین اشراف فرانسه رواج داشت.
دکتر اسپایلمن ادامه میدهد: «دلیل اصلی این کار، عوامل زیبایی شناختی بود. طلوع دندانپزشکی مدرن بعد از پییر فوشار (پدر دندانپزشکی مدرن) منجر به این شد که دنبال دندان انسان بروند.» در آن دوران فکر میکردند دندان انسان زیباتر و راحتتر از دندانهای مصنوعی است که با استخوان، عاج یا دندان حیوانات ساخته میشد.
برای نمونه، یک آگهی که در سال ۱۷۹۵ منتشر شده، یک دندان خالی تراش نخورده را ۷ دلار قیمت گذاشته که در آن زمان پول قابل توجهی بوده است. البته تمام این کارها مربوط به دندانهای جلویی بوده و کسی با دندانهای آسیاب کاری نداشته، چون هم درآوردن و هم تراش دادنش سخت بوده است.
یکی از مشکلات اساسی استفاده از دندان آدمهای دیگر، مثل استفاده از دندان حیوانات، پوسیدن آن و بوی عفونتی بود که پیدا میکرد. اوج محبوبیت دندانهای انسانی در قرن نوزدهم میلادی بود که بعدتر با آمدن محصولات مدرن از چرخه مصرف حذف شد
منبع : پایگاه خبری دندانه